Tennis in Oost-Europa

Billenkoek past bij de Oost-Europese cultuur

Billenkoek zit van oudsher en ook nog steeds diep verweven in de cultuur van de landen in Oost-Europa.

Meisjes kregen vaak straf op hun billen zolang ze thuis woonden. Dat ging ook niet zachtzinnig in zijn werk. Veel, harde klappen en altijd op de blote billen.

​Ook bij bijeenkomsten van de Partij of bij sporttrainingen kon de leiding billenkoek geven. Voor kleinere zaken was het klassiek over de knie. Voor serieuze overtredingen kregen oudere meiden met een rietje op hun blote billen.

Het is niet merkwaardig dat met zo’n achtergrond tennisleraren die iets willen bereiken streng waren. Van bekende tennisspeelsters is bekend dat ze bij tennistrainingen op hun billen kregen.

Tennis in Oost-Europa

Ouders en speelsters verwachten een strenge aanpak

In Oost-Europa was het de norm dat je opofferingen moet doen en desnoods ook wat pijn moet lijden om het beste resultaat te bereiken voor je land en voor je team. Gezag was veel meer geaccepteerd dan in het westen. Dat geldt voor alle aspecten van de samenleving.

Dit komt terug in sporten. Het bereiken van de top vraag heel veel doorzettingsvermogen. Daarbij is dwang en extra motivatie wenselijk en noodzakelijk. De beste manier om de extra motivatie tot stand te brengen was billenkoek. Dat vindt men volkomen logisch en geaccepteerd.

Ook bij bijeenkomsten, weekenden of zomer- of werkkampen van de Communistische Partij, of bij sporttrainingen kon de leiding billenkoek geven.

Tennis in Oost-Europa

Billenkoek in de Oost-Europese cultuur

Billenkoek zit van oudsher en ook nog steeds diep verweven in de cultuur van de landen in Oost-Europa.

Meisjes kregen vaak straf op hun billen zolang ze thuis woonden en/of nog niet getrouwd waren. Thuiswonende meiden en studentes kregen op hun blote billen als ze niet voldoende werkten of ongehoorzaam waren.

Dat ging ook niet zachtzinnig in zijn werk. Voor kleine alledaagse zaken was het klassiek over de knie. Voor meer serieuze overtredingen was het standaard tarief voor de oudere meiden altijd 25 of 50 flêren met een rietje op hun blote billen met striemen die lang zichtbaar en voelbaar bleven.

Tennis in Oost-Europa

Martina Navratilova kreeg klassieke opvoeding

Martina Navratilova werd in haar jeugd door haar vader over de knie werd gelegd en kreeg op haar billen als ze ondeugend was. Hierbij gebruikte hij soms een lineaal.

Voor vergrijpen als te laat thuiskomen of brutaliteit kreeg ze een enorm pak slaag op haar billen.

Ze vertelt ook dat haar moeder soms op haar billen sloeg maar dat stelde niet zoveel voor: "ze deed haar hand meer pijn dan mijn kont".

Tennis in Oost-Europa

Martina Hingis kreeg straf voor onsportiviteit

Martina kreeg tot ze 16 jaar was vaak billenkoek van haar moeder.

Ze kreeg straf op haar billen als ze zich te weinig inspande tijdens de training, zich slecht gedroeg op het speelveld of omdat ze een wedstrijd opgaf zonder echt te vechten.

De laatste keer dat Martina een hard pak op haar billen kreeg was in 1999, toen ze zich onsportief gedroeg. Ze was toen 19. Martina onderging de straf niet vrijwillig.

Een paar weken later verscheen Martina op Wimbledon zonder haar moeder. Ze vertelde dat ze nog erg boos op haar was.

Tennis in Oost-Europa

Jenela Dokic in de kleedkamer over de knie

Jelena's vader was ook haar coach. Hij was ook heel streng.

Hij strafte altijd met een pak voor de blote billen wegens het gebrek aan inzet tijdens de training en slechte resultaten tijdens wedstrijden.

Er gaan geruchten haar vader haar meermalen in de kleedkamer over de knie legde. Zij kreeg daarbij een stevig pak op haar blote billen, waarbij haar vader met zijn hand of met zijn riem sloeg.

Dit gebeurde vooral tijdens de WTA junior tour van 1995-1998, en waarschijnlijk ook daarna.

Tennis in Oost-Europa

Maria Kirilenko en Russische strengheid

Zowel haar vader (die ook haar coach was) als de docenten van Maria op de Russische tennisschool waren streng.

Vooral haar tennisdocent Elena Brioukhovets had de reputatie dat uitermate autoritair was. Ze wilde dat de meisjes goed luisterden en haar direct gehoorzaamden.

Ze maakte korte metten met elke vorm van treuzelen of zweem van ongehoorzaamheid. Zo'n onachtzame tennisspeelster ging direct over de knie en kreeg een klinkend pak op haar billen.

Tennis in Oost-Europa

Alina Jidkova ging vaak bij de coach over de knie

In een interview vertelde Alina dat haar moeder als onderwijzeres gewend was kinderen over de knie te nemen. Dit deed ze ook met haar eigen kinderen en helemaal als die bij haar in de klas zaten.

Zowel voor gymnastiek als voor tennis had ze een strenge coach.

Voor iedere kleinigheid kreeg ze met een riem op haar billen.

Soms was haar achterwerk weken achter elkaar bont en blauw.

Ze vindt discipline en straf belangrijk, maar het moet niet teveel worden. Ze vond zelf dat ze zeker niet teveel had gekregen.

Tennis in Oost-Europa

Anikó Kapros vindt billenkoek begrijpelijk

Aniko kreeg van haar vader en coach op haar billen als ze niet goed presteerde omdat ze onvoldoende haar best deed.

Ze zegt zelf: ”als je diep in je hart weet dat je niet hard genoeg geprobeerd hebt, verdien je een pak op je billen".

Volgens Aniko zijn er veel tennisspeelsters die in de kleedkamer van hun ouders of hun coaches op hun billen krijgen. Zeker bij Oost-Europese meisjes gaat het er daarbij soms hard aan toe.

Er zijn drie andere pagina's over tennis

Billenkoek in de Oost-Europese cultuur

In een cultuur waar opofferingen en gehoorzaamheid aan gezag normaal zijn, zijn tennisscholen en tennisleraren ook soms streng. Billenkoek zit van oudsher verweven in de cultuur en wordt dan ook bij het tennis gebruikt.

Een team van een tennisschool.

In Oost-Europa wordt het veel vaker als normaal gezien dat je opofferingen moet doen en desnoods ook wat pijn moet lijden om op sportgebied het beste resultaat te bereiken breed geaccepteerd.

Gezag is meestal meer geaccepteerd. Dat geldt voor alle aspecten van de samenleving.

Dit komt terug in sporten en dan zeker niet alleen in tennis. Turnen is hierin toonaangevend voorbeeld.

De benadering is dat meisjes die iets willen bereiken onderdanig en gehoorzaam aan hun coach moeten zijn komen. Dat is de beste manier om veel te bereiken en om ver te komen. De coaches weten hoe je dat moet aanpakken.

Bovendien is er een diep besef dat je veel moet opofferen om ver te komen. Het bereiken van de top vraag heel veel doorzettingsvermogen. Daarbij is dwang en extra motivatie wenselijk en noodzakelijk. Dat vindt men volkomen logisch en geaccepteerd.

De beste manier om de extra motivatie tot stand te brengen was billenkoek. Dat vindt men ook volkomen logisch en geaccepteerd.

Straf op de billen is onafwendbaar, maar altijd verdiend

Voor meer serieuze overtredingen was het standaard tarief voor de oudere meiden 25 of 50 flêren met een rietje op de blote billen met striemen die lang zichtbaar en voelbaar bleven.

Billenkoek zit van oudsher en ook nog steeds diep verweven in de cultuur van de landen in Oost-Europa.

Meisjes kregen vaak straf op hun billen zolang ze thuis woonden en/of nog niet getrouwd waren. Dat is dus zeker niet alleen voorbehouden aan jonge meisjes. Het is echt niet lang geleden dat thuiswonende meiden en studentes van een jaar of 25 het rietje op haar blote billen kreeg als ze niet voldoende werkte of ongehoorzaam was. Dat ging ook niet zachtzinnig in zijn werk. Waar de Engelse traditie met 'six of the best' ophield, was in Oost-Europa meestal het minimale aantal 25 met het rietje. Bij de grotere overtredingen was het 50. En altijd op de blote billen.

Het gebruik van billenkoek was ook niet beperkt tot de thuissituatie. Ook bij bijeenkomsten, weekenden of zomer- of werkkampen van de Communistische Partij, of bij sporttrainingen kon de leiding billenkoek geven.

Voor kleinere zaken was het klassiek over de knie. Voor meer serieuze overtredingen was het standaard tarief voor de oudere meiden dan 25 of 50 flêren met een rietje op hun blote billen met striemen die lang zichtbaar en voelbaar bleven.

Zo’n 40 jaar geleden waren in landen als het toenmalige Tsjechoslowakije en Joegoslavië jeugdboeken voor tieners en adolescente meisjes populair met korte verhaaltjes waarin de hoofdrolspeelsters spannende, maar ook ondeugende avonturen beleefden.

Het eind van ieder verhaaltje was altijd een flink pak slaag op hun blote billen kregen van de ouders, van familieleden of van docenten.

De boekjes waren geïllustreerd met tekeningen. Op deze tekeningen stonden vooral de momenten afgebeeld vlak voordat de heldin van het verhaal haar straf zou krijgen.

De meisjes lagen dan met blote billen over de knie van veel grotere mannen of vrouwen. Of ze stonden voorover gebogen over een tafel met een man of een vrouw met een rietje in de aanslag ernaast.

Deze boekjes waren in elke boekwinkel te koop en dus ook populair. Ze stonden regelmatig uitgestald bij de bestseller. Het leek op de Nederlandse / Engelse Billie Turf en Bessie Turf, maar dan in verhaalvorm met expliciete tekeningen.

De moraal van de verhaaltjes was hoe spannend en avontuurlijk het leven ook is, een foutje als ongehoorzaamheid of je niet houden aan regels is zomaar gemaakt. Als meisje is straf op de blote billen dan onafwendbaar, maar ook altijd terecht en verdiend.

Een strenge aanpak is alleen maar volgens de verwachtingen

Bij een strenge aanpak hoort dat de billen regelmatig bloot gaan voor een pak slaag,

Het is niet merkwaardig dat met zo’n achtergrond tennisleraren en tenniscoaches die iets willen bereiken streng zijn en gehoorzaamheid ver

wachten.

Ambitieuze ouders en hun dochters gingen ook op zoek gaan naar tennisscholen waar discipline hoog in het vaandel stond. Dan is het tenslotte goed.

Dat op zo'n tennisschool de meisjes dan soms streng aangepakt worden, is alleen maar volgens de verwachting.

Bij een strenge aanpak hoort daar dan dat de billen bloot gaan en dat de meisjes een pak slaag krijgen dat echt indruk maakt.

Daar hoeft ook niet iedere keer toestemming voor gevraagd te worden. Eén keer, bij de aanmelding, is voldoende.

Hieronder is een groep aansprekende namen uitgelicht omdat ze gespeeld hebben op wereldtopniveau en omdat het duidelijk is dat ze – misschien nog wel meer dan andere meiden – op hun billen kregen.

Het zijn zeker niet de enige Oost-Europese tennissterren die op de weg naar de top vaak op hun billen hebben gekregen.

Martina Navrátilová

Martina Navrátilová vertelt in haar biografie dat ze in haar jeugd door haar vader over de knie werd gelegd en op haar billen kreeg als ze ondeugend was. Hoewel het niet bekend is of dit ook rond tennis was, werd dit door commentaren wel aangenomen.

Martina Navrátilová kreeg van haar vader op haar billen.

De Tjechische / Amerikaanse tennisster en voormalig nummer 1 op de wereldranglijst Martina Navratilova is opgegroeid in het voormalige Tsjecho-Slowakije.

Toen ze 19 was vluchtte ze naar de Verenigde Staten en werd Amerikaanse. Dat was in 1975.

In die tijd kregen heel veel Tsjechische meiden zolang ze thuis woonden van hun ouders op hun billen. Meestal ging het er ook wat harder aan toe dan in het westen het geval was. Waar Engelse meisjes misschien 6 of 12 met een rietje op hun billen kregen, was dat voor Tsjechische meisjes al snel 25 of 50.

Martina vertelt in haar biografie dat ze in haar jeugd door haar vader over de knie werd gelegd en op haar billen kreeg als ze ondeugend was. Hierbij gebruikte hij soms een liniaal.

De twee keer die het meeste indruk maakten waren toen ze na school naar het huis van een vriendin ging zonder haar ouders te vertellen. Toen ze later thuis kwam terwijl het al donker was kreeg ze een enorm pak slaag op haar billen.

Ook toen ze een van haar buren een koe noemde kreeg ze er enorm van langs.

Overigens was het voor haar meeste vriendinnen niet veel anders en kregen zij ook regelmatig van hun ouders op hun billen.

Ze vertelt ook dat haar moeders soms op haar billen sloeg maar dat stelde niet zoveel voor “ze deed haar hand meer pijn dan mijn kont”.

Het is niet bekend of deze aanpak ook gevolgd werd rond het sportieve gedrag van Martina. Door commentatoren werd dat wel aangenomen.

Martina Hingis

Martina Hingis kreeg zeer regelmatig van haar moeder op haar billen. Dat gebeurde als ze zich te weinig inspande tijdens de training, zich slecht gedroeg op het speelveld of omdat ze een wedstrijd opgaf zonder echt te vechten.

Martina Hingis kreeg vaak van haar moeder op haar billen.

Martina Hingis begon met tennis toen ze 2 jaar was.

Toen ze 14 was speelde ze op wedstrijden waar ze ook professionele speelsters tegenkwam. Als meisje van 14 won ze regelmatig van die professionele speelsters, die veel ouder waren.

Het was (en gedeeltelijk is) voor Tjechische meisjes en vrouwen heel gebruikelijk om op hun billen te krijgen. Dat gold ook voor Marina.

Tijdens een oud interview met De moeder van Martina Hingis, Melanie Molitorová, was tevens haar tenniscoach. Tijdens een interview heeft deze Melanie Molitorová gezegd dat ze Martina altijd een pak op haar billen geeft als ze niet goed genoeg haar best deed.

Veel traditionele Tsjechische gezinnen leven bij de overtuiging dat bij vrouwen van alle leeftijden billenkoek goed is voor hun vruchtbaarheid. Elk jaar is het op tweede paasdag / paasmaandag Pomlázka. Op die dag krijgen de vrouwen met een gevlochten zweepje op hun billen om hun vruchtbaarheid te bevorderen. Dit zijn over het algemeen zachte klapjes. Daarna worden eieren en glaasjes drank uitgewisseld, om de vruchtbaarheid te bevestigen.

Veel traditionele Tsjechische ouders zijn er ook van overtuigd dat billenkoek bij meisjes en jonge vrouwen goed voor hun gehoorzaamheid en een essentieel onderdeel is van hun opvoeding.

Als een meisje of een jonge vrouw voor straf billenkoek kreeg, waren het niet een paar zachte klapjes.

Het standaard tarief is dan een intensief pak op hun blote billen dat minuten duurde. Met een rietje ging het vaak om 25 of 50 op de blote billen. Dit is goed te zien in de films die Rigid East en Lupus hierover gemaakt hebben.

De moeder van Martina Hingis was ook van mening dat het voor meiden goed was als ze op hun billen krijgen. Ze deed dit echter eerder te vaak dan te weinig.

Tot en met 1997, dus toen Martina 16 jaar was, kreeg ze zeer regelmatig van haar moeder op haar billen. Martina vertelde dat ze daarbij haar hand, een sandaal of een sportschoen gebruikte.

Ze kreeg voor allerlei zaken een pak op haar billen. Dat was in ieder geval voor zaken die met tennis te maken hadden, maar ook wel daarbuiten.

Als haar moeder vond dat ze zich te weinig inspande tijdens de training, zich slecht gedroeg op het speelveld of omdat ze een wedstrijd opgaf zonder echt te vechten, moest Martina haar billen bloot maken en kreeg ze op Tsjechische manier een goed pak slaag.

Martine Hingis kreeg op haar billen na onsportief gedrag

Marina Hingis kreeg vaak van haar moeder op haar billen. Na de finale van de French Open in 1999, toen Martina verloor van Steffi Graf en uitgejouwd werd door het publiek om haar onsportief gedrag gaf haar moeder haar op haar blote billen met een switch. Martina vond zelf dat ze daar op haar negentiende te oud voor was en wilde vanaf dat moment haar moeder niet meer bij wedstrijden hebben. In artikelen liet haar moeder weten dat ze vond dat haar dochter veel vaker straf op haar billen had verdiend dan ze gekregen had. Er waren veel mensen die het daarmee eens waren.

Toen Martina Hingis 19 was ze van haar moeder met een switch op haar blote billen.

In de finale van de French Open in 1999 verloor Martina van Steffi Graf.

Martina wilde haar verlies niet accepteren en gedroeg zich buitengewoon onsportief. Het ging zover dat ze door het publiek werd uitgejouwd om haar vervelend en onsportief gedrag.

Haar moeder Melanie had dit allemaal met stijgende verontwaardiging aangezien en was er ook helemaal klaar mee. Ze had inmiddels een zwiepende takken verzameld. Het was voor moeder Melanie duidelijk dat Martina al veel te lang geen pak op haar billen had gekregen en dat ging direct veranderen. Daarvoor was die switch bedoeld.

Moeder Melanie en dochter Martine kregen hier ruzie over. Martina's mening was dat nu met haar 19 jaar te oud was om op haar billen te krijgen.

Moeder Melanie vond echter dat ze dergelijk onsportief altijd straf verdiende, hoe oud ze ook was. Ze wilde dat Martine direct haar billen bloot maakte en krom ging staan om straf te krijgen.

Martina onderging de bestraffing, maar niet vrijwillig.

Een paar weken later verscheen Martina op Wimbledon zonder haar moeder.

Ze was duidelijk nog erg boos op haar moeder omdat zij tegen haar zin van haar op haar billen gekregen had. Moeder en dochter hadden nog steeds een verschillend standpunt. Moeder Melanie vond Martina nog steeds billenkoek nodig had en in de toekomst nodig bleef hebben.

Ook in eerdere instanties was er sprake van dat haar moeder erop stond Martina stevig met een switch op haar blote billen te geven als ze onvoldoende presteerde.

Gewone billenkoek werkte ook wel, maar Martine leek dat ook weer snel te vergeten. Een stevig pak slaag van een switch veroorzaakt ook striemen die langer blijven zitten en langer voelbaar blijven. Moeder Melanie wist dat dit bij Martine meer indruk maakte.

Dit is allemaal geen fantasie. Deze zaken zijn ondermeer besproken op een New Jersey radio station gedurende het U.S. Open Tournament van 2001. Twee commentatoren discussieerden “geruchten”, die een paar jaar eerder bekend waren geworden.

In het algemeen was er in de commentaren wel sympathie voor de moeder. Veel oudere mensen vonden Marina een verwend, provocerend en vervelend meisje. Ze konden zich goed voorstellen dat je als moeder daar wat tegen wilde doen. Als Marina hun dochter was geweest hadden ze precies hetzelfde gedaan en haar iedere keer een stevig pak billenkoek hebben gegeven.

Andere mensen waardeerden juist het provocerende en rebelse gedrag van Martina. Ze vonden haar een vrije geest.

Martina Hingis was in ieder geval een bekende verschijning.

Ze had een moeder die heel openlijk liet weten dat haar dochter veel vaker op haar billen zou moeten krijgen dan nu gebeurde.

Er schijnt meerdere malen op TV gemeld te zijn dat de oorzaak van de ruzie tussen Martina en haar moeder was dat Martina niet meer accepteerde dat ze met de switch op haar billen kreeg.

Jelena Dokić

Jelena Dokić werd als jonge tennisster regelmatig door haar strenge vader en coach gestraft. Zij kreeg daarbij een pak voor haar blote billen wegens het gebrek aan inzet tijdens de training en slechte resultaten tijdens wedstrijden. In artikelen stond dat zij door haar vader meermalen over de knie zou zijn gelegd. In het geval van Jelena ging door tot ze 22 jaar was.

Jelena Dokić kreeg vaak van haar vader op haar billen.

De op 12 april 1983 geboren Joegoslavische tennisspeelster Jelena Dokic emigreerde in 1994 van Servië naar Australië.

Vanaf dat moment kwam Jelena voor Australië uit in haar wedstrijden.

In 2001 maakte haar vader tijdens het Australian Open grote stennis omdat hij dacht aan een complot tegen zijn dochter in de vorm van een zware loting.

Daarom kwam Jelena daarna uit voor Joegoslavië. Later werd dit Servië en Montenegro, en vervolgens Servië.

Ook in Servië was het heel gebruikelijk dat meisjes die ongehoorzaam waren straf op hun billen kregen. Dat ging dan meestal niet zachtzinnig.

De vader van Jelena was een bekende in de tenniswereld. Door allerlei incidenten vond men het een moeilijk en ook wel nare man.

De man was niet alleen moeilijk, maar ook streng. In zijn ogen was Jelena vaak opstandig. Zijn reactie was daarop dat hij Jelena straf op haar billen gaf. Dat gebeurde behoorlijk vaak.

Haar vader was tegelijk ook haar tenniscoach. Zij kreeg daarbij in principe direct een pak voor haar blote billen wegens het gebrek aan inzet tijdens de training en slechte resultaten tijdens wedstrijden. Volgens hem was er geen verschil tussen thuis en de tennisbaan.

Er waren artikelen in tennisbladen waarin stond dat zij door haar vader meermalen over de knie zou zijn gelegd. Dat werd door andere tennisspeelsters verklaard die daar getuige van waren geweest. Jelena kreeg daarbij een stevig pak op haar blote billen, waarbij haar vader met zijn hand of met zijn riem sloeg.

Jelena protesteerde niet en accepteerde wat er gebeurde. Ze was natuurlijk ook niet blij.

Op vragen hierover wilde de vader geen commentaar geven.

Dit gebeurde vooral tijdens de WTA junior tour van 1995-1998, en waarschijnlijk ook daarna.

Zeker in die tijd en al helemaal in Joegoslavië was het helemaal niet bijzonder dat een vader zijn dochter over de knie nam en billenkoek op de blote billen gaf. Het was ook niet heel bijzonder dat dit gebeurde in het bijzijn van andere meisjes. Dat had een sterke voorbeeldfunctie. De straf had zo niet alleen effect bij degene die het op dat moment onderging, maar bij anderen die wisten dat dit ook bij hen zou kunnen gebeuren.

In het geval van Jelena ging door tot ze 22 jaar was. Ze verbrak toen definitief de band met haar vader.

Maria Kirilenko

Maria Kirilenko is geboren in Moskou. Haar vader en haar tennisdocenten waren streng. De meisjes moesten instructies altijd direct opvolgen en opdrachten uitvoeren. Vertraging of ongehoorzaamheid was direct aanleiding voor straf op de billen.

Maria Kirilenko kreeg op haar billen van haar vader en van haar tennisdocenten.

Maria Kirilenko is geboren in 1987 in Moskou.Vooral bij de junioren was ze erg succesvol. Toen ze 15 was won ze de US Open.

In de jaren 2003 tot 2012 waren er veel successen. Ze was toen 16 tot 25 jaar.

Haar favoriete speelster is Jennifer Capriati, een tennisspeelster die ook (maar waarschijnlijk te weinig of niet lang genoeg) op haar billen heeft gekregen.

Zowel haar vader Yuri Kirilenko (die ook haar coach was) als de docenten op de diverse tennisscholen in Moskou en Ryazan, waar Maria tennislessen volgde, waren streng.

Vooral tennisdocent Elena Brioukhovets had de reputatie uitermate autoritair te zijn. Opdrachten die ze als coach gaf moesten direct opgevolgd worden. Instructies, ook op het gebied van trainingstijden, voeding, bedtijden en dergelijk waren niet vrijblijvend. Zij stond erop dat de meisjes haar direct gehoorzaamden.

Elke vorm van treuzelen of zweem van ongehoorzaamheid was voor de strenge tennisdocent aanleiding om de onachtzame tennisspeelster direct over de knie te leggen en een klinkend pak op de billen toe te dienen. Het kon dan gaan om niet goed opletten tijdens de training, maar als gebleken was dat de tennisspeelster zich niet aan de bedtijden gehouden had. Dat was gelijk een voorbeeld voor de anderen.

Ook haar vader Yuri kon autoritair zijn en duidelijk in wat hij wel of niet accepteerden. Hij gaf zijn dochter regelmatig op haar billen. Dat was ook in het kader van tennistraining en wedstrijden.

Alina Jidkova

Alina Zjidkova is in 1980 in Moskou geboren en opgegroeid is met ouderwetse discipline. Thuis was een pak op de billen de normale remedie. Ze heeft altijd gezocht naar een harde en strenge coaches en die heeft ze ook gevonden. Dat gold zowel voor gymnastiek als voor tennis. Voor iedere kleinigheid kreeg ze van haar coach op haar billen en soms was haar achterwerk weken achter elkaar bont en blauw. Ze is van mening dat discipline en straf nuttig is en je kan stimuleren en bijsturen, maar dat het niet te veel moet worden. Straf op de billen is volgens haar zeker niet teveel.

Alina Zjidkova vindt dat ze zeker niet teveel straf op haar billen gekregen.

Alina Jidkova is geboren in 1980 in Moskou en inmiddels een succesvolle tenniscarrière achter de rug. Haar hoogste positie op de WAT-ranglijst is de 50e plaats. Dat was in 2003.

Inmiddels woont ze in Florida en coacht zelf tennisspeelsters. Ze deed ook veel aan turnen op hoog niveau.

Ze is begonnen met tennis toen ze 10 jaar was.

In een interview vertelt ze dat ze opgegroeid is met ouderwetse discipline.

Haar moeder was onderwijzeres van de oude stempel. Ze was gewend dat kinderen beleefd waren en direct gehoorzaamden. Zowel thuis als op school accepteerde ze ook geen ander gedrag. Haar moeder had er totaal geen moeite mee om kinderen die in de klas ongehoorzaam waren over de knie te nemen, ook al was dat officieel niet toegestaan.

Als zij of één van haar zusjes bij haar moeder in de klas kwamen werden ze dubbel zo vaak en hard gestraft dan de klasgenootjes. Ook thuis was een pak op de billen de normale remedie.

Ze vertelde in het interview ook dat ze, al terugkijkend, kennelijk harde en strenge coaches aantrekt. Waarschijnlijk had ze dat ook nodig.

Ze was er in die tijd zich ook niet zo van bewust dat het anders kon. Ze accepteerde volledig hoe het was, zonder protest en zonder bedenkingen.

Dat gold zowel voor de gymnastiek- als voor tennislessen.

Voor iedere kleinigheid kreeg ze van de diverse coaches op haar billen. Soms ging het met een riem. Ze had periodes dat haar achterwerk weken achter elkaar bont en blauw omdat de coach bij bijna iedere training wel een reden vond. Andere meisjes die met haar trainden kregen ook zo op hun billen.

In het begin was het dat allemaal zeker met goedkeuring van haar moeder. Of eerder andersom. Haar moeder wilde juist dat Alina strak werd aangepakt.

Later hebben ze er samen meer over gepraat en daarbij steeds afgesproken dat het blijft zoals het is. Het was volgens Alina zelf ook de beste aanpak voor haar, ook al was het niet altijd leuk op het moment dat ze klappen op haar billen kreeg.

Ze had met haar moeder afgesproken dat het thuis ook gewoon bleef. Het positieve effect wordt niet opeens minder omdat je ouder wordt.

Alina was van mening dat discipline en straf nuttig is. Het kan je stimuleren en bijsturen. Als het teveel wordt kan het natuurlijk ook negatieve effecten hebben.

Voor haarzelf vindt ze dat ze zeker niet teveel straf op haar billen heeft gekregen. Zeker op het moment dat ze er zelf meer inspraak over kreeg, had ze er geen problemen mee.

Volgens Alina ben je eerder te jong dan te oud van straf op de billen, maar als je ouder wordt moet je zelf daar wel de positieve invloed van zien.

Anikó Kapros kreeg straf op haar billen als ze niet genoeg probeerde

De vader van Anikó Kapros was tevens haar coach. Aniko kreeg op haar billen als ze niet goed presteerde omdat ze onvoldoende haar best deed. Volgens Aniko zijn er veel tennisspeelsters die in de kleedkamer van hun ouders of hun coaches op hun billen krijgen. Zeker Oost-Europese meisjes krijgen er soms stevig van langs. Ze krijgen dan bepaald niet zachtzinnig op hun billen en soms wordt daarbij ook gebruikt gemaakt van rotan rietjes.

Anikó Kapros kreeg op haar billen als ze onvoldoende haar best deed.

Ook in het geval van Anikó Kapros was haar vader Atilia tevens haar coach. Ze is geboren in 1983 en al sinds haar vijfde aan het tennissen.

Haar ouders waren acrobaten en haar moeder nam ooit deel aan de Olympische spelen als turnster.

Ze heeft een aantal jaren geleden nogal actief geschreven op een Hongaars forum.

Anikó kreeg op haar billen als ze niet goed presteerde omdat ze onvoldoende haar best deed.

Een andere veelvoorkomende aanleiding was dat ze zich niet kon beheersen. Ze begon dat luid te vloeken of gooide haar tennisracket weg.

Ze deed er ook niet moeilijk of dramatisch dat ze op haar billen kreeg. Het was meer iets dat er bij hoorde. Niet alleen voor haar, maar voor veel meisjes in het tennis.

Volgens Anikó zijn er veel tennisspeelsters die in de kleedkamer van hun ouders of hun coaches op hun billen krijgen. Zeker Oost-Europese meisjes krijgen er soms stevig van langs. Billenkoek zit van oudsher en nog steeds veel meer in die cultuur.

Anikó Kapros: meisjes veranderen positief door billenkoek

Anikó Kapros zegt zelf: als je diep in je hart weet dat je niet hard genoeg geprobeerd hebt, verdien je een pak op je billen. Als je wel je best gedaan hebt maar dat was onvoldoende om te winnen, is het heel ontmoedigend om straf te krijgen.

Anikó Kapros zegt zelf: als je weet dat je niet hard genoeg geprobeerd hebt, verdien je straf op je billen.

Een uitspraak van Anikó zelf op een forum:

"Als je diep in je hart weet dat je niet hard genoeg geprobeerd hebt, verdien je een pak op je billen. Als je stoer bent geef je dat ook zelf aan, omdat andere mensen niet in je hoofd en je hart kunnen kijken."

In hetzelfde artikel schreef ze ook:

"Als je wel je best gedaan hebt maar dat was onvoldoende om te winnen, is het heel ontmoedigend en fout om straf te krijgen. Dat moet ook echt voorkomen worden."

In een ander artikel constateerde ze dat de meisjes die in hun dromen het heel ver brengen met tennis, ouders hebben die ook heel ambitieus zijn:

"Deze ouders denken dat als ze hun dochters streng aanpakken en soms op hun billen geven, dat die dochters dan beter hun best doen. Daar hebben die ouders ook wel gelijk in. Een consistente en strenge aanpak werkt echt in de sport. Dat weet ik uit eigen ervaring."

Als ervaringsdeskundige schreef Anikó:

"Het is volkomen logisch is dat meisjes het niet leuk vinden om op hun blote billen te krijgen. Maar ze houden er wel rekening mee als dat een mogelijkheid is."

"Natuurlijk zijn er genoeg meisjes die dat soort dingen helemaal niet nodig hebben. Voor hen maakt het ook weinig verschil. "

"Er zijn ook veel meisjes bij wie het weg degelijk iets verandert. Mentaal heeft het dan een positieve invloed. Ze gaan gemakkelijker en harder werken. Dat is voor meisjes uit Oost-Europa niet anders dan voor meisjes die ergens anders wonen. Daarom is het ook belangrijk en goed dat het er is."

Ze weet zelf maar al te goed wat het voor die meisjes betekent als ze op hun billen krijgen. Zeker als het niet al te zachtzinnig gaat. Ze heeft het jarenlang in de praktijk meegemaakt.

Als er daarbij ook rotan rietjes gebruiken is dat op dat moment wel even extra sneu. Ook die heeft ze zelf vaak genoeg op haar blote billen gevoeld.

Toch is ze van mening dat de voordelen de nadelen overtreffen, zeker op de langere termijn. Ze weet zeker dat er veel meisjes positief veranderen doordat ze soms billenkoek krijgen. Dat geldt in ieder geval wel voor haarzelf.

Er zijn drie andere pagina's over tennis